Η “οδοντική ευαισθησία” προκαλεί έναν οξύ και στιγμιαίο πόνο. Κυρίως εμφανίζεται σε περιοχές της στοματικής κοιλότητας όπου τα ούλα έχουν υποχωρήσει, με αποτέλεσμα τα ερεθίσματα ( κρύο, ζεστό, γλυκό, κ.τ.λ ) να προκαλούν πόνο, καθώς μέρος της επιφάνειας της ρίζας έχει αποκαλυφθεί. Στην επιφάνεια των ριζών υπάρχουν πολλοί ανοιχτοί πόροι οι οποίοι “επικοινωνούν” με τα νεύρα των δοντιών.

Οδοντική ευαισθησία μπορεί επίσης να προκληθεί από:

1) Τερηδόνα

2) Δυνατό και λάθος τρόπο βουρτσίσματος ( που επίσης προκαλεί υφίζηση ούλων )

3) Κατανάλωση όξινων τροφών και ποτών

4) Σφίξιμο και τρίξιμο των δοντιών ( βρυγμός ), που προκαλεί καταστροφή του εξωτερικού στρώματος του δοντιού ( αδαμαντίνη )

5) Ουλίτιδα και περιοδοντίτιδα

6) Ευαισθησία μετά από διαδικασία λεύκανσης δοντιών

Αντιμετώπιση:

Σε περίπτωση τερηδόνας, η αντιμετώπιση είναι σχετικά εύκολη καθώς με την αφαίρεση της τερηδόνας και την τοποθέτηση νέων σφραγισμάτων ο πόνος εξαλείφεται.

Σε περίπτωση βρυγμού, ο ασθενής θα πρέπει να απευθυνθεί στο γιατρό του για να του φτιάξει νάρθηκα βρυγμού.

Σε περιπτώσεις αποκάλυψης των ριζών συνιστάται ειδική οδοντόκρεμα για ευαίσθητα δόντια, καθώς και επικάλυψη των “γυμνών” επιφανειών από ειδικά βερνίκια από τον οδοντίατρο.

Η αντιμετώπιση της οδοντικής ευαισθησίας δεν είναι πάντα εύκολη. Ο πόνος μειώνεται σταδιακά μέχρι την τελική του εξάλειψη.

Με εκτίμηση,
Κωνσταντίνος Λάμπος

Ενδοδοντική θεραπεία ( Απονεύρωση )

Ένα δόντι χρειάζεται ενδοδοντική θεραπεία όταν η βλάβη ( τερηδόνα, μεγάλη απώλεια οδοντικής ουσίας, κ.λ.π. ) έρχεται σε επαφή με το νεύρο ( πολφός ) του δοντιού. Απονεύρωση μπορεί να χρειάζεται ένα δόντι εξαιτίας:

1) Τραυματισμού ( κάταγμα ) δοντιού
2) Τερηδόνας
3) Μεγάλων εμφράξεων ( σφραγισμάτων )
4) Έντονων αποτριβών δοντιών ( λόγω βρυγμού ή άλλων αιτιών )
5) Περιοδοντικών προβλημάτων
6) Νέκρωσης δοντιού

Ο ασθενής μπορεί να έχει έντονα ( οξύς και συνεχής πόνος ) ή ήπια συμπτώματα, καθώς και πρήξιμο.

Η ενδοδοντική θεραπεία πραγματοποιείται σε μερικά ραντεβού και συνήθως δεν είναι επίπονη. Μετά το πέρας της ενδοδοντικής θεραπείας συνιστάται η προσθετική αποκατάσταση του δοντιού, κάτι που βοηθάει στη διατήρηση του φυσικού δοντιού στο φραγμό, προς όφελος του ασθενούς.

Με εκτίμηση,
Κωνσταντίνος Λάμπος